Wegwijs in Wegwijzer

Weten jullie wanneer we met Wegwijzer gestart zijn?

“Voorjaar 2016!”, antwoordt Said resoluut. Hij is er van het eerste uur bij. Ook Pierre, Rita, Hadewych, Marwan en John draaien al bijna 6 jaar mee. Sindsdien stroomden vele vrijwilligers door naar andere plekken, en vonden anderen de weg naar het project Wegwijzer.

Kunnen jullie kort vertellen wat we doen?

Luc, die in het oog van de coronastorm toetrad, antwoordt ad rem: “We maken nieuwkomers wegwijs in de gebruiken van de maatschappij waarin ze terecht komen. We helpen hen met een aantal administratieve zaken. Zoals aansluiten bij nutsvoorzieningen of een mutualiteit, een huisdokter zoeken, een bank, …” Pierre, al lachend: “We gaan de administratieve bureaucratie vol optimisme te lijf! Met vallen en opstaan. En veel geduld.” “Onze vertaalhulpen zijn daarbij een echte meerwaarde”, beklemtoont iemand. “Ze hebben zelf ook zaken meegemaakt.”

We stellen duo’s samen die zowel Nederlands als andere talen spreken, zoals Farsi, Dari, Pashtu, Somalisch of Arabisch. Het vrijwilligersduo vergemakkelijkt zo het stellen, uitklaren en oplossen van de administratieve hulpvraag.

Er zijn inloopmomenten (al dan niet op afspraak, fysiek of online) voor nieuwkomers op maandagnamiddag en vrijdagvoormiddag. De vrijwilligers werken samen met maatschappelijk werkers, maar beide partijen hebben elk hun eigen terrein. De vragen die de Wegwijzers behandelen, zijn vragen die mensen normaliter stellen aan een goede buur.

Samen naar oplossingen zoeken

Wat vinden jullie fijn aan dit project?

“Je gaat buiten met een goed gevoel, omdat je iemand geholpen hebt”, mijmert Said. Hadewych vult aan: “De mensen komen met uiteenlopende problemen op ons af, soms ook nieuwe dingen. Het samen naar oplossingen blijven zoeken, is fijn.”

Wat bindt ons als groep?

“We zijn allemaal met hetzelfde bezig en hebben hetzelfde voor ogen”, verduidelijkt Pierre. ‘Wat we doen is ook echt nuttig. Het resultaat is zichtbaar, zaken geraken opgelost. Ik vraag me vaak af: stel dat deze persoon ons niet gecontacteerd zou hebben, wat zou er dan gebeurd zijn? We voorkomen problemen.” “We hebben allemaal dezelfde pitbull-mentaliteit”, lacht iemand. “We laten het probleem niet los tot het is opgelost. De vasthoudendheid waarmee we ons vastbijten, is onze kracht.”

En toen kwam corona …

De fysieke werking kon door de pandemie niet doorgaan. Toen hebben we samen een hele online werking op poten gezet. Via een ingenieus systeem konden we bijna tweeduizend hulpvragen helpen oplossen, met respect voor de privacy, via Whatsapp en Meet. De nieuwkomers kregen extra digitale ondersteuning van het project Digiwijzer. Bijna achthonderd mensen vonden zo de weg naar de digitale werking.

“Daarin zijn we uniek” denkt iemand. “Iedereen heeft ongelofelijk zijn best gedaan om mensen online te krijgen.” En nog: “Niet alleen wij als vrijwilligers gingen buiten onze comfortzone, maar ook onze nieuwkomers.” De een zegt: “Fysiek werken gaat veel beter en sneller.” “Soms gaat het toch sneller online”, meent de ander. “Die online werking is echt een mooie oplossing”, vindt Luc.

Momenteel is er door corona een gemengde vorm ontstaan: er is zowel een online als een fysieke werking. De vrijwilligers missen de fysieke aanwezigheid, zowel met elkaar als met de nieuwkomers.

Waar zijn we fier op?

“We zijn fier op het resultaat. Dat we zo veel mensen bereiken en zo veel problemen oplossen”, zo verwoordt Pierre het. Hadewych: “Dat we onszelf blijven heruitvinden, ook tijdens corona. Dat we blijven oplossingen zoeken.” Nog iemand: “De flexibiliteit van onze groep, we passen ons zo snel aan.”

Ook de onderlinge samenwerking wordt bejubeld. “We werken als één groot team. We geven elkaar informatie door, iedereen helpt iedereen. Als iemand iets niet weet, zoeken we samen naar een oplossing. Volgens mij is onze groep gekend in heel Europa”, grapt Said. Iemand anders formuleert het zo: “Onze dienst maakt geen onderscheid. Wie je ook bent en van waar je ook komt, hier vellen we geen oordeel over mensen. Iedereen is gelijk en krijgt evenveel ondersteuning.”

Een vertaalvrijwilliger zegt stralend: “Jullie zijn de eerste mensen die met mij samenwerken, jullie pushen mij omhoog. Jullie zijn mijn helden!” Haar ogen blinken.

Wij zijn in elk geval beretrots op deze prachtploeg.

Dit project is een initiatief van de stad Antwerpen. Ilse en Annelies van Avansa regio Antwerpen co-begeleiden de vrijwilligerswerking.